ستـــم
را چــــو ضحاک بنیاد کـرد
|
|
بر
ایرانیــــــان جــــور و بیــداد کرد
|
خــــــداوند
ایران زمین کـــــاوه را
|
|
به مــــــردم
رسانید و امـــداد کرد
|
|
|
|
مـــــــهرماه
است و مـــاه شـــــکرانه
|
|
داده
ما را خــــــــــدای مهـــــــــــــرانه
|
مــــــــهرمه
مــــــاه خرمن و برکــــت
|
|
آنچه
یک ســــــال بــــوده در حرکــــت
|
مــــــــهر
باشــــــد مـــــه فراگـــیری
|
|
هم به
روز شبـــــاب و هـــم پیـــــــری
|
مــــــــهرمه
درسها بیامـــــــــــوزیم
|
|
بهر
آینـــــــــدگان بیانـــــدوزیــــــــــــم
|
هرچه
انــــــــــدوختی به فصلِ خزان
|
|
میشـــــــود
در بهــــــــار میــوهرسان
|
از هــــنر
در خـــــــــزان فراوان است
|
|
زان هـــــنرمند
نقش حیــــــــران است
|
کرده
نقاش جــــــــــــــــاودان رنگین
|
|
نقــــــــشهای
خزان خوش و سنـگین
|
نقشها
زرد و سرخ و عــنابی است
|
|
در
خزان فصل عــشق و بیتابی است
|
گُل اگــــر
نیست برگها زیباســــت
|
|
هر
درختــــــی ز نقش بیهــــمتاست
|
مهرمه
صـد چـــونین قشنگی است
|
|
آســـــمان
هم ز نقــــــش رنگی است
|
دست نقـــــــاش
آفــــــــــــرین دارد
|
|
که ز
نقـــــــاشیاش چونــــــــــین آرد
|
مـــــــیرسد
روز مهــــــرگان آن گاه
|
|
دانــــــــه
را آورد بـــــــــــــرون از کــــاه
|
مـــهرگان
روز جشن این خاک است
|
|
کــــــــــاوه
پیروزگـــــر به ضحاک است
|
کــــــاوه
با پیشبنــــد چـــــــرمینش
|
|
رفت در
کـــــاخ و کـــــــرد شرمـــینش
|
گفـــــت:
ضـــــــحاک را ستمگر دون
|
|
چنـــــــد
کردی ز مــــــــردمان تو نگون
|
تو جـــــــــوانان
این وطن کشتــــــی
|
|
با اشــــــــــارات
چشــــــم و انگشتی
|
کشتــــــهای
هر چـــــــه نوجوانان را
|
|
پر ز
هر کـــــس نموده زنـــــــــــدان را
|
کـــــــــــاوه
پیروز گشت بر ضحــــاک
|
|
گشت ایــــــــران
زمین ز ظلـمش پاک
|
کـــــــــاوه
گفتش ستمگــــــــر دوران
|
|
که چه
ســــــرها به دست تو بُــــــران
|
بین که
دارد زمـــــــــانه پایانــــــــــی
|
|
چنــــــــد
بر این وطن ستــــــــم رانی
|
مــــــــهرگان
است و روز آزادیست
|
|
روز خرسنـــدی
است و دلشـادیست
|
گرچه
در مــــــــــــهر برگریزان است
|
|
مهـــــــرگانست
و مشک ریــزان است
|
مهـــــــرگان
جشن روز آزادیـــــست
|
|
خـــــــــاک
ما را، ز کــاوهها شادیست
|
مهـــــــــرگان
روز جشن ایران است
|
|
روز
ضحاکیــــــان به ویــــــــــران است
|
هــــــــــرکه
ناموخت در خزان هنری
|
|
او
نیابد ز عــــــــــمر خود گـــــــوهری
|
مـــــــــهر
و آذر که در خزان هستند
|
|
دشمـــــــنان
ستمـــــگـران هستنـــد
|