سال دوم / شمارۀ نوزدهم / شعر معاصر / بتول مومن / مهر و مهرگان

مهر و مهرگان
بتول مؤمن (آذرمهر)



شانزدهم ماه مهر برای ایرانیان روز بسیار گران‌بهایی است. در تاریخ نوشته‌اند که در این روز کاوه بر ضحاک پیروز شد و از این رو ایرانیان این روز بزرگ را همیشه جشن گرفته و می‌گیرند. این روز همچنین به نام جشن خرمن نیز نامیده شده است.

ستـــم را چــــو ضحاک بنیاد کـرد

 

بر ایرانیــــــان جــــور و بیــداد کرد

خــــــداوند ایران زمین کـــــاوه را

 

به مــــــردم رسانید و امـــداد کرد

 

 

 

مـــــــهرماه است و مـــاه شـــــکرانه

 

داده ما را خــــــــــدای مهـــــــــــــرانه

مــــــــهرمه مــــــاه خرمن و برکــــت

 

آنچه یک ســــــال بــــوده در حرکــــت

مــــــــهر باشــــــد مـــــه فراگـــیری

 

هم به روز شبـــــاب و هـــم پیـــــــری

مــــــــهرمه درس‌ها بیامـــــــــــوزیم

 

بهر آینـــــــــدگان بیانـــــدوزیــــــــــــم

هرچه انــــــــــدوختی به فصلِ خزان

 

می‌شـــــــود در بهــــــــار میــوه‌رسان

از هــــنر در خـــــــــزان فراوان است

 

زان هـــــنرمند نقش حیــــــــران است

کرده نقاش جــــــــــــــــاودان رنگین

 

نقــــــــش‌های خزان خوش و سنـگین

نقش‌ها زرد و سرخ و عــنابی است

 

در خزان فصل عــشق و بی‌تابی است

گُل اگــــر نیست برگ‌ها زیباســــت

 

هر درختــــــی ز نقش بی‌هــــمتاست

مهرمه صـد چـــونین قشنگی است

 

آســـــمان هم ز نقــــــش رنگی است

دست نقـــــــاش آفــــــــــــرین دارد

 

که ز نقـــــــاشی‌اش چونــــــــــین آرد

مـــــــی‌رسد روز مهــــــرگان آن گاه

 

دانــــــــه را آورد بـــــــــــــرون از کــــاه

مـــهرگان روز جشن این خاک است

 

کــــــــــاوه پیروزگـــــر به ضحاک است

کــــــاوه با پیش‌بنــــد چـــــــرمینش

 

رفت در کـــــاخ و کـــــــرد شرمـــینش

گفـــــت: ضـــــــحاک را ستمگر دون

 

چنـــــــد کردی ز مــــــــردمان تو نگون

تو جـــــــــوانان این وطن کشتــــــی

 

با اشــــــــــارات چشــــــم و انگشتی

کشتــــــه‌ای هر چـــــــه نوجوانان را

 

پر ز هر کـــــس نموده زنـــــــــــدان را

کـــــــــــاوه پیروز گشت بر ضحــــاک

 

گشت ایــــــــران زمین ز ظلـمش پاک

کـــــــــاوه گفتش ستمگــــــــر دوران

 

که چه ســــــرها به دست تو بُــــــران

بین که دارد زمـــــــــانه پایانــــــــــی

 

چنــــــــد بر این وطن ستــــــــم رانی

مــــــــهرگان است و روز آزادی‌ست

 

روز خرسنـــدی است و دلشـادی‌ست

گرچه در مــــــــــــهر برگریزان است

 

مهـــــــرگانست و مشک ریــزان است

مهـــــــرگان جشن روز آزادیـــــست

 

خـــــــــاک ما را، ز کــاوه‌ها شادیست

مهـــــــــرگان روز جشن ایران است

 

روز ضحاکیــــــان به ویــــــــــران است

هــــــــــرکه ناموخت در خزان هنری

 

او نیابد ز عــــــــــمر خود گـــــــوهری

مـــــــــهر و آذر که در خزان هستند

 

دشمـــــــنان ستمـــــگـران هستنـــد

                                                                                              

Comments