اصول عکاسی
قسمت دوم و ادمۀ مقالۀ اصول عکاسی
در قسمت اول این مقاله موارد زیر مورد
بحث قرار گرفت:
شناخت دوربین، رزولوشن و فشرده سازی، مُدهای
فلاش و تاثیرپذیری فلاش، مدهای برنامه ریزی شده، و کنترل های ویژه.
جهت دسترسی به مطالب شمارۀ قبل لطفا به بخش بایگانی وب سایت مهرگان مراجعه کنید.
***
از اجزاء شلوغ کننده در کادر پرهیز
نمایید
اجزاء شلوغ کنندۀ عکس به چند طریق ایجاد می‌شوند. این اجزاء ممکن است مردم، حیوانات یا اشیایی
باشند که به طور ناخواسته در کادر قرار می‌گیرند و حتی ممکن است بخشی از سوژه را بپوشانند،
عدم تناسب رنگی ایجاد نمایند و یا نامتناسب با سوژه و موضوعِ عکس باشند. بعضی از
این مزاحمت ها را به راحتی می‌توان کنترل نمود و بعضی را نمی‌توان کاری کرد.
- توریست های سرگردان، پیاده‌ها، احشام یا خودروها: کاری نمی توان
کرد. باید صبر کنید. صبور باشید! تا هر وقت دلشان خواست از کادر مورد نظر شما خارج
شوند! می توان با تغییر موقعیت یا نزدیکتر شدن به سوژه بعضی از اشیاء ساکن را از
کادر خارج کرد یا با استفاده از زوم کردن یا بریدن کادر بعد از عکاسی مشکل را حل
نمود.
- از اجزاء مزاحمی که خودتان ایجاد کرده اید دوری کنید: خیلی از دوربین ها
می توانند ساعت و تاریخ را روی عکس اضافه نمایند، تا جایی که برایتان لازم نیست از
استفاده از آن خودداری نمایید. با اضافه کردن تاریخ و ساعت روی عکس چیزی به عکس
شما اضافه نمی شود و حذف کامل آنها بعد از گرفتن عکس کاملا ممکن نیست. بعلاوه
اطلاعات عکس در بخش متادیتا EXIF عکس ثبت می شود
که نیاز استفاده از تاریخ و زمان بر روی عکس را از بین می برد.
نقطه فوکوس
نقطه فوکوس عکس بسیار مهم است:
-
مطمئن شوید که فوکوس کامل روی سوژه انجام گردیده است: معمولاً باید
سوژه مهمترین بخش تصویر بوده و نگاه بیننده به سمت آن کشیده شود، اما نیازی نیست
که در مرکز عکس واقع باشد. با استفاده از قفل فوکوس کاری کنید که فوکوس به جای
مرکز تصویر روی سوژه انجام شود. سوژه را در میان کادر قرار دهید، فوکوس را روی
سوژه انجام داده و دکمۀ شاتر را تا نیمه بفشارید، وقتی مستطیل میان مانیتور سبز شد
فوکوس انجام شده و تا هنگامی که دکمه را رها نکنید فوکوس در همان وضعیت باقی می‌ماند،
اکنون کادر بندی مورد نظر را انجام داده و دکمه را تا آخر بفشارید تا عکس گرفته
شود.
- پرتره: روی چشم‌ها فوکوس کنید، اگر دوربین زوم اپتیکال دارد برای
کادر بندی سوژه از آن استفاده نمایید. اگر دوربین اولویت دیافراگم دارد، یک دیافراگم
باز انتخاب نمایید تا پس زمینۀ سوژه مات شود و اگر ندارد ممکن است یک مد مخصوص
پرتره داشته باشد. این مد به طور خودکار از یک دیافراگم باز استفاده می‌نماید. اگر
تنها فلاشی که دارید همان فلاش سر خود دوربین است آنرا خاموش کنید و از نور یک
پنجره یا نورهای غیر متمرکز محیط استفاده نمایید.
اگر فلاش تنها انتخاب شما برای نور است از قرار دادن سوژه در نزدیکی دیوار یا هر
سطح تخت دیگر پرهیز نمایید، زیرا یک سایه خشن در کنار سوژه روی دیوار ایجاد می‌گردد
که زیبا نیست.
هنگام کادر بندی برای امتداد نگاهِ سوژه جایی در کادر باقی بگذارید و همیشه دوربین
را کمی به سمت پایین بگیرید که نواحی زیر بینی و چانه در عکس دیده نشود.
سخن آخر: همیشه به یاد داشته باشید، اول فکر کنید، بعد عکس بگیرید.
چند ثانیه فکر کردن در مورد عکسی که می خواهیم بگیریم مهمترین مرحله عکاسی است.
خوبی دوربین‌های دیجیتال این است که نمایی از عکس نهایی را در مانیتور می توان دید
و خیلی راحت‌تر از دوربین‌های معمولی می توان در مورد نتیجه کار نظر داد.
آشنایی
با تکنیک "پانینگ" یا افقی چرخاندن دوربین
چه فرزند شما باشد که به تازگی راه رفتن را یاد گرفته، یا اسبی باشد که در میدان
اسب‌سواری چهار نعل می‌تازد، یا ماشینی باشد که با سرعت در مسیری حرکت می‌کند، شما
می‌توانید شانس خود را برای گرفتن عکس هایی شفاف افزایش دهید مشروط بر آنکه با تکنیکی
ساده بنام پانینگ آشنا باشید.
تلاش برای عکاسی از هر گونه سوژۀ متحرک بدون داشتن اندک دانشی از سرعت‌های شاتر
نتایجی نا امید کننده برای شما به ارمغان می‌آورند. این تصاویر معمولا یا با سوژه‌ای
غیر قابل تشخیص تار می‌شوند یا سوژه اساسا در تصویر وجود نخواهد داشت چون به محض
فشردن دکمه شاتر، سوژه از قاب تصویر خارج شده است.
چنانچه به نکات ذیل توجه کنید براین مشکلات رایج دنیای عکاسی اکشن غلبه خواهید کرد.
تمامی دوربین ها با استفاده از کنترل های دیافراگم و سرعت شاتر، مقدار نوری که به
فیلم یا حسگر می رسد را تنظیم می‌کنند. دیافراگم مقدار نوری که وارد دوربین
می‌شود و سرعت شاتر مدت زمانی که نور به سطح فیلم تابانده می شود را کنترل
می‌کنند. در اینجا سرعت شاتر است که ما برای تکمیل تکنیک پانینگ خود از آن استفاده
می‌کنیم.
سرعت شاتر به صورت کسرهایی از ثانیه اندازه گیری می‌شود. سرعتی پایین ممکن است 1/15 (یک پانزدهم) ثانیه یا آهسته تر باشد و سرعتی
سریع ممکن است هر سرعتی بالاتر از 1/125 (یک یکصد و بیست و پنجم) در نظر گرفته
شود. برای عکاسی از سوژه های در حال حرکت چندین گزینه در اختیار دارید. بدیهی ترین
آنها انتخاب سرعت شاتری سریع برای تثبیت یا فریز کردن سوژه است. چنانچه سرعت شاتر
سریعتر از سرعت سوژه باشد احتمالا آن را در مسیرش متوقف می کنید اما این گزینه یک
نقطه ضعف دارد. اگر ماشین در حال حرکتی را در مسیرش متوقف کنید ایستا به نظر خواهد
آمد و فاقد تأثیر خواهد بود. تکنیک بهتر انتخاب سرعتی آهسته تر و ردگیری سوژه به
هنگام عکاسی است. این کار پانینگ نام دارد.
پانینگ تکنیکی قوی برای عکاسی اکشن است و اگر
دقیق انجام شود سوژه اصلی شفاف و پیش زمینه تار خواهد بود. رمز کار ردگیری سوژه
است به هنگامی که از مقابل شما عبور می کند و تداوم آن همچنانکه دکمه شاتر را
فشرده اید تا حتی پس از آنکه عکس را می گیرید.
چنانچه با همان سرعت سوژه به صورت افقی بچرخید تصویر به شکل شفاف در مقابل پیش
زمینه تار جالبی ظاهر خواهد شد. برای اطمینان از کسب نتیجه ای خوب پاهای خود را
ثابت نگاه دارید و نیم تنه بالایی خود را با دنبال کردن سوژه بچرخانید. دوربین خود
را در نقطه ای که سوژه تان عبور خواهد کرد فوکوس کنید تا مطمئن شوید که تصویری
شفاف خواهید گرفت. همچنین مطمئن شوید که پیش زمینه خیلی نورانی نیست و سایه
ندارد چرا که باعث ایجاد اثراتی شبح مانند یا رگه هایی از نور در تصویر خواهد
شد. پیش زمینه ای تاریکتر بهتر است.
سرعت شاتر صحیح را به دست آورید – در این مورد حدود 1/15 (یک پانزدهم)
ثانیه و پیش زمینه بلور خواهد بود چرخ ها تا حدی بلور شده اند و ماشین شفاف است و
در حال حرکت به نظر می رسد.
در اینجا سرعت سریعتر 1/60 ( یک شصتم) ثانیه مورد استفاده قرار گرفته است،
من می‌توانستم با سرعتی حدود 1/8 تا 1/15 ثانیه این کار را انجام دهم اما می
خواستم ترشحات آب شفاف به نظر برسند.
بسته به سرعت و فاصلۀ سوژه از سرعت شاتری میان 1/8 (یک هشتم) و 1/125 (یک یکصد و
بیست پنجم) استفاده کنید. شاتر را زمانی فشار دهید که سوژه به نقطه میانی در طی
مسیر پانینگ (چرخش افقی) شما رسیده است تا اطمینان یابید سوژه در بهترین وضعیت
قرار دارد و تلاش کنید تا بدون بالا و پایین کردن دوربین که منجر به تار شدن سوژه
می شود سوژه را ردگیری کنید. بسیاری از دوربین‌های خودکار یک override
دارند. بنابراین شما می توانید به طور دستی سرعت شاتر را تنظیم کنید. در غیر این
صورت ممکن است مجبور شوید از یک فیلتر تراکم خنثی یا Neutral Density برای کاهش مقدار نوری که به فیلم می‌رسد استفاده کنید.
برای دوربین‌های کامپکت می‌توانید ورقی از ژل نور رسانی یاLighting Gel ND تهیه کنید و آن را به اندازۀ لنز دوربین بریده و بر
روی آن بچسبانید.
ردگیری سوژه ای که در خط مستقیم قرار ندارد به هنگام پانینگ نیازمند مراقبت
است. در اینجا من مجبور بودم سوژه را در قوسی ردگیری کنم که توسط تاب ساخته شده
بود تا مطمئن شوم که سوژه شفافتر از پیش‌زمینه است. سرعت 1/4 (یک چهارم) در اینجا
مورد استفاده قرار گرفته و حسی بی نظیر از حرکت خلق کرده است.
چنانچه از دوربین دیجیتالی استفاده می کنید که هم منظره یاب LCD
و هم منظره یاب نوری دارد از منظره یاب نوری آن استفاده کنید چراکه هنگام دنبال کردن
سوژه در این سرعت LCD بربده بریده به نظر می‌رسد و ردگیری دقیق سوژه را مشکل
می‌سازد.
در اینجا سه نمونه از چیزهایی که می توانند باعث اشتباه شوند نشان داده شده
است. بالا سمت چپ نگاهی ایستا به ماشینی را نشان می دهد که ناشی از سرعت خیلی زیاد
شاتر است. در وسط به چیزهایی دقت کنید که می توانند وارد مسیر پانینگ شما شوند. در
اینجا درختچه راه دید را بسته است. تصویر بالا سمت راست از LCD
دوربین دیجیتال استفاده شده است. این مطلب به اضافۀ پاسخ کاربر (عکاس) و تاخیر
ناچیز شاتر باعث از دست دادن حرکت شده است.
تکنیک دیگری که می توانید امتحان کنید همزمانی آهسته فلاش است که در آن از
سرعت پایین شاتر و فلاش استفاده می‌کنید. فلاش به محض زده شدن سوژه در حال حرکت را
منجمد می کند و سرعت طولانی شاتر ما را مطمئن می سازد که پیش زمینه تار می شود.
این تکنیک نیز نیازمند کسب سرعت مناسب پانینگ است. با سرعت بسیار آهسته همان طور که
می بینید رد دوچرخه هم زیاد است و با پیش زمینۀ تار مخلوط شده است (تصویر سمت چپ).
با سرعت خیلی زیاد همه چیز فریز می شود ( تصویر سمت راست). سرعت مناسب حدود 1/8 تا
1/15 ثانیه است.
