سه شعر از عمران صلاحی

 

 

عمران صلاحی شاعربزرگ معاصر، متولد10 اسفند سال 1325 در تهران، دیپلم مترجمی از دانشگاه تهران، و خالق آثاری از قبیل «طنز آوران امروز ايران»،  «گريه در آب»، «قطاري در مه» ، « ايستگاه بين راه» ، « حالا حكايت ماست»، «  روياهاي مرد نيلوفري» و«شايد باور نكنيد»، «يك لب و هزار خنده». این شاعربزرگ معاصر ایران در روز یکشنبه 11 مهر ماه 1385  بر اثر عارضه قلبی در سن60 سالگی جان سپرد.

درخت شعله کشید
حیاطمان تب کرد 
نسیم با هیجانش، نفس نفس می زد
درخت، بار آورد 
دو تا انار آورد 
دو تا انار رسیده ، دو تا انار درشت
انار 
به رنگ شرم درآمد
درخت، دختر شد
 

عکس یادگاری

بر صندلی نشستم 
و تکمه های باز ِ کتم را بستم 
یک شاخه گل به دستم 
عکسی به یادگار گرفتم
با تنهایی
در هایهوی آب و هیاهوی بچه ها 

در دوردست

در دوردست
همهمه ی قورباغه هاست
شب
در میان چشم نگهبان زاغه هاست
این آسمان روشن مهتابی
این پرنیان آبی 
افتاده روی سینه ی عریان کوهها 
می لغزد و نمی افتد
باد حریص تشنه 
دزدانه 
همراه بوی سنجد
می آید 
ای دیده بان برج مراقب، نگاه کن!