سال دوم / شمارۀ هفددهم / اهمیت مهارتهای اقتصادی / حجت گلپایگانی

اهمیت آموزش مهارت‌های اقتصادی

حجت گلپایگانی
hojat@mehregon.com

 

 

مهرگان اقتصادی: تردیدی نیست كه فرزندان‌مان را بی‌نهایت دوست داریم و آیندۀ درخشانی را برای‌شان آرزومندیم. به همین دلیل است كه با صرف وقت، نیرو و پول مهارت‌های گوناگونی را به آنها می‌آموزیم. خواندن، نوشتن، حساب‌كردن، فوتبال، والیبال، شنا، اسب‌سواری و انواع دیگر ورزش، نقاشی، موسیقی، رقص و غیره تنها نمونۀ كوچكی از این‌گونه مهارت‌ها است. با وجود تمام این‌ها نمی‌دانم چرا اكثراً یک مهارت اساسی و مهم دیگر را كه نقش بسیار مهمی در زندگی‌مان دارد به آنها یاد نمی‌دهیم. حتی بیشتر پدران و مادران خودمان نیز آن چنان كه باید و شاید این مهارت را به ما نیاموخته‌اند. ذكر مثالی مطلب را روشن‌تر می‌كند. جوان دانش‌آموز یا دانشجویی را در نظر بگیرید كه یک كار پاره‌وقت پیدا كرده و برای اولین بار صاحب درآمدی شده است. به سلامتی كار می‌كند و دور از چشم بد پول درمی‌آورد. بسیار خوب. ولی باید پرسید با این پول چه می‌كند؟ در اغلب موارد جواب روشن است. جاذبه‌های مختلف مصرف از قبیل وسوسۀ خرید لباس‌های مد روز، بازی‌های كامپیوتری، اتومبیل، سفرهای تفریحی و غیره آنچنان او را تحت تأثیر قرار می‌دهد كه نه تنها خرج كردن بلكه ریخت و پاش به معنی واقعی عبارت، آن هم در اولین فرصت ممكن برایش به صورت امری بسیار عادی درمی‌آید. نتیجه این رویه این است كه بعد از سال‌ها وقتی كه پا به سن می‌گذارد و چرتكه‌ای می‌اندازد متوجه می‌شود كه از نظر مالی آهی در بساط ندارد و به قول حافظ "خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی" است. به همین دلیل به اعتقاد‌ نگارنده اصلاً زود نیست اگر از همان دوران كودكی به موازات سایر دانش‌ها و مهارت‌ها ارزش پول و راه‌های عملی دستیابی به امنیت و ثبات مالی را به فرزندان‌مان یاد بدهیم. اصلاً زود نیست اگر از آنها بخواهیم و كمک‌شان كنیم كه برای خودشان بودجۀ ساده‌ای بنویسند و برای رسیدن به آن برنامه‌ای داشته باشند. حتی به هیچ وجه زود نیست اگر با بخش ولو اندكی از درآمدشان سرمایه‌گذاری كوچكی را شروع نمایند. البته پول برای خرج كردن و لذت بردن است. این واقعیت را انكار نمی‌كنم ولی اگر از همان اول به آنها كمک كنیم كه روش مسئولانه و حساب‌شده‌ای را در پیش بگیرند نهایتاً و در مجموع از سطح زندگی بالاتر و رفاه بیشتری لذت خواهند برد.


چون از ضرورت شروع سرمایه‌گذاری در سن پایین سخن گفتم بهتر است برای تبیین بهتر موضوع مثالی ارائه نمایم. یک نمونۀ بسیار خوب و سادۀ سرمایه‌گذاری، باز كردن حساب پس انداز بازنشستگی یا
RRSP است. شرط لازم برای این كار این است كه فرزندتان شمارۀ تأمین اجتماعی داشته باشد و در سال گذشته درآمدی كسب كرده باشد. اگر درآمد او به وزارت دارایی اظهار شده باشد تا 18 درصد آن قابل سرمایه‌گذاری در این حساب است كه نه تنها برای دوران بازنشستگی بلكه برای پیش قسط خرید اولین خانه نیز می‌تواند مورد‌ استفاده قرار بگیرد. با توجه به اینكه این افراد‌ نوعاً درآمد كمی دارند و نباید مالیاتی بپردازند ممكن است سرمایه‌گذاری در حساب مذكور (كه یكی از محسنات آن كاهش بار مالیاتی است) برای آنان چندان جالب به نظر نرسد. البته اگر از دید كوتاه مدت به مسئله بنگریم كاملاً درست است ولی اگر به جنبۀ درازمدت سرمایه‌گذاری بیاندیشیم، داشتن این حساب می‌تواند تأثیر بسیار مثبتی در وضعیت مالی آیندۀ آنها داشته باشد زیرا مبلغ مشاركت لازم نیست در همان سال اول از درآمدشان كسر شود بلكه این رقم قابل جمع شدن و انتقال به سال یا سال‌های بعد‌ است. بنابراین می‌توان صبر كرد و هر وقت سطح درآمد به حدی رسید كه بابت آن بایستی مالیات پرداخت شود برحسب مورد تمام یا قسمتی از مشاركت‌های انباشته شده طی سال‌های گذشته را از درآمد كسر نمود.

نتیجۀ كار این می‌شود كه یا اصلاً مالیاتی نمی‌پردازند و یا اینكه رقم قابل پرداخت به حداقل ممكن كاهش خواهد یافت. گذشته از موارد ذكر شده امكان رشد دراز مدت سرمایه‌گذاری، آن هم در یک پناه‌گاه مالیاتی مزیت ارزشمند دیگری است كه نبایستی نادیده گرفته شود.

 

Comments